ภาพต่อไปนี้ครับ ก็เป็นภาพโครงสร้างร่างกายของเราเองนี่แหละครับ

ครับ เมื่อเราเอาส่วนหนังออกครับ  ก็จะเห็นกายของเราเป็นดังรูปแบบนี้ครับคือประกอบไปด้วยกระดูกน่ะครับ ก็ขอให้เราครับฝึกพิจารณาถึงความจริงในกายของเราบ้างครับ ว่าข้างในร่างกายเรานะประกอบไปอวัยวะน้อยใหญ่  รวมทั้งมีกระดูกด้วย ก็มีชีวิตอยู่เพื่อสร้างความดีให้มากๆครับ  อย่าพยายามทำความชั่วเลยครับ แม้ทำก็ทำให้น้อยที่สุดครับ ครับ ถ้าเราแยกแยะออกครับว่า  มนุษย์ทุกคนครับภายในก็เป็นแบบนี้แหละ จะทำให้เราครับ คลายจากใครบางคนได้ครับ  ก็พยายามฝึกบ้างล่ะกันครับ เพื่อจะได้เข้าถึงความสุขใจได้ เพราะทุกข์นั้นส่วนมากมาจากการยึดติดกับรูปทั้งนั้นแหละครับ ครับ เมื่อเราเอาหนังออกก็จะพบว่า มันจะแตกต่างจากรูปที่มีเนื้อหนังอย่างสิ้นเชิงเลยครับ  ก็พยายามนึกถึงความจริงบ้างครับ  ถ้าเราฝึกบ้างไม่ฝึกบ้าง ก็ยังดีกว่าเราไม่ฝึกเลย  ถึงแม้ว่าเรายังหลงอยู่  แต่ก็สามารถคลายได้ครับแม้ว่าจะช้าก็ตาม  ก็ยังดีกว่าใครบางคนครับ  คลายยาก แถมเดือดร้อนตัวเองอีกต่างหากครับ ครับ  ส่วนนี้ก็เป็นกระดูกส่วนขาน่ะครับ  ถ้ามีหนังเราจะหลงแต่ถ้าเหลือแบบนี้ล่ะก็ไม่หลงใช่ป่ะ  ก็ฝึกนึกถึงความจริงบ้างล่ะกันครับ  อันเป็นการฝึกการปล่อยวางในขั้นต้น  อันนำไปสู่ความสุขที่แท้จริงได้ครับ ครับ  2  ภาพนี้ครับ  ถ้ามีหนังเราจะหลงนะ แต่ถ้าไม่มีเราก็ไม่หลงครับ  ก็ฝึกคลายบ้างล่ะกันครับ  คิดว่าภายในร่างกายของเรานะประกอบด้วยกระดูกมากมายครับ   ก็มีชีวิตอยู่ในโลกนี้ก็ขอให้ทำความดีให้มากๆดีกว่าครับ ครับ ภาพนี้ก็เช่นกันน่ะครับ  ภายในร่างกายของเราประกอบไปด้วยกระดูกนะ ครับ  ภาพอันนี้ก็ลำไส้ใหญ่น่ะครับ  เมื่อเราเอาหนังออกก็คนละแบบเลยครับ ก็พิจารณาถึงความจริงบ้างล่ะกันครับ  ส่วนภาพที่เป็นสีแดงครับก็เป็นช่องในลำไส้ใหญ่น่ะครับ  ก็เป็นแบบนี้แหละ ในทุกคนเลยแหละครับที่มีกายเป็นมนุษย์ครับ ครับ  ภาพนี้ก็เป็นกระดูกส่วนเท้าน่ะครับ  ก็เป็นแบบนี้แหละ ถ้าเรามองทะลุผ่านเข้าไปน่ะครับ  ก็ไม่เป็นที่ชอบใจเราหรอก   แต่ถ้ามีเนื้อหนังอยู่เราย่อมหลงได้ แต่ถ้าแบบนี้ก้ไม่รู้ซินะ  ก็พยายามฝึกบ้างครับ จะได้ไม่ต้องทุกข์ใจเพราะรูปกายของใครบ้างคนบ่อยครับ   สรุป   ถ้าเราฝึกพิจารณากายของเราครับ โดยที่คิดว่าภายในร่างกายของเราภายในก็เป็นแบบนี้นะ รวมทั้งของคนอื่นก็เช่นเดียวกันแหละ จะสามารถทำให้เราครับ ไม่อยากยึดติดกับใครน่ะครับ ก็จะทำให้ลดปัญหาความวุ่นวายระดับหนึ่งได้ครับ