พุทธสุภาษิต หมวดจิต มีทั้งหมด 40 บทดังนี้
1. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja บุคคลรู้กายนี้ที่เปรียบด้วยหม้อ กั้นจิตที่เปรียบด้วยเมืองนี้แล้ว พึงรบมารด้วยอาวุธ คือปัญญา และพึงรักษาแนวที่ชนะไว้ ไม่พึงยับยั้งอยู่
2. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja เสนาแม้หมู่ใหญ่ พร้อมด้วยพระราชา รบอยู่ ไม่พึงได้ประโยชน์ที่สัตบุรุษผู้มีขันติพึงได้, เพราะว่าเวรทั้งหลายของผู้มีขันติเป็นกำลัง ย่อมสงบระงับ
3. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ผู้ถูกตัณหาครอบงำ ถูกศีลพรตผูกมัด ประพฤติตบะ อันเศร้าหมองตั้งร้อยปี จิตของเขาก็หลุดพ้นด้วยดีไม่ได้ เขามีตนเลวจะถึงฝั่งไม่ได้
4. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ผู้ใดทำกรรมชั่ว ล่อลวงเอาทรัพย์พี่น้อง พ่อแม่ ผู้นั้นมีจิตชั่วร้าย ย่อมไม่มีความเจริญ แม้เทวดาก็ไม่บูชาเขา
5. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ภิกษุเพ่งพินิจ มีจิตหลุดพ้น รู้ความเกิด และความเสื่อมแห่งโลกแล้ว มีใจดี ไม่ถูกกิเลศอาศัย มีธรรมนั้นเป็นอานิสงส์ พึงหวังความบริสุทธิ์แห่งใจได้
6. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja คนใดมีจิตไม่ท้อถอย มีใจไม่หดหู่ บำเพ็ญกุศลธรรมเพื่อบรรลุที่เกษมจากโยคะ พึงบรรลุธรรมเป็นที่สิ้นสังโยชน์ทั้งปวงได้
7. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja จิตที่ตั้งไว้ถูกต้อง ทำคนให้ประเสริฐ ประสบผลดี ยิ่งกว่าที่มารดาบิดา หรือ ญาติทั้งหลายใด ๆ จะทำให้ได้
8. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ผู้ใดจักสำรวมจิตที่ไปไกล เที่ยวไปดวงเดียว ไม่มีรูปร่าง มีกายเป็นที่อาศัย, ผู้นั้นจักพ้นจากเครื่องผูกมารได้
9. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ผู้มีปัญญา พึงรักษาจิตที่เห็นได้ยากนัก ละเอียดนัก มักตกไปในอารมณ์ที่น่าใคร่, เพราะว่าจิตที่คุ้มครองแล้วนำสุขมาให้
10. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja คนมีปัญญาทำจิตที่ดิ้นรน กวัดแกว่ง รักษายาก ห้ามยาก ให้ตรงได้ เหมือนช่างศร ทำลูกศรให้ตรงได้ฉะนั้น
11. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ภูเขาหินแท่งทึบ ไม่สั่นสะเทือนเพราะลมฉันใด, บัณฑิตย่อมไม่หวั่นไหวในนินทาและสรรเสริญฉันนั้น
12. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja โจรกับโจร หรือ ไพรีกับไพรี พึงทำความพินาศให้แก่กัน, ส่วนจิตที่ตั้งไว้ผิด พึงทำให้เสียหายยิ่งกว่านั้น
13. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja การฝึกจิตที่ข่มยาก ที่เบา มักตกไปในอารมณ์ที่น่าใคร่ เป็นความดี, เพราะว่าจิตที่ฝึกแล้ว นำสุขมาให้
14. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja โลกถูกจิตนำไป ถูกจิตชักไป, สัตว์ทั้งปวงไปสู่อำนาจแห่งจิตอย่างเดียว
15. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ความบริสุทธิ์ก็ดี ผู้ที่ประเสริฐล้วนก็ดี ขันติ และ โสรัจจะ ก็ดี จะเป็นผู้สนิทก็ดี ย่อมไม่มีเพราะการชำระล้างด้วยน้ำ
16. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja จิตนี้ถูกยกขึ้นจากอาลัย คือกามคุณ เพื่อละที่ตั้งแห่งมาร ย่อมดิ้นรน เหมือนปลาถูกจับขึ้นจากน้ำโยนไปบนบกฉะนั้น
17. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja เมื่อมีจิตไม่มั่นคง ไม่รู้พระสัทธรรม มีความเลื่อมใสเลื่อนลอย ปัญญาย่อมไม่บริบูรณ์
18. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja จิตเกื้อกูลที่อบรมบริบูรณ์ดีแล้ว เป็นจิตหาประมาณมิได้, กรรมใดที่ทำแล้วพอประมาณ กรรมนั้นจักไม่เหลือในจิตนั้น
19. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ผู้มีจิตอันไม่ชุ่มด้วยราคะ มีใจอันโทสะไม่กระทบแล้ว มีบุญและบาปอันละได้แล้ว ตื่นอยู่ ย่อมไม่มีภัย
20. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ผู้ใดมักหวาดสะดุ้งต่อเสียง เหมือนเนื้อทรายในป่า ท่านเรียกผู้นั้นว่ามีจิตเบา, พรตของเขาย่อมไม่สำเร็จ
21. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja สติกำหนดลมหายใจเข้าออก อันผู้ใดไม่อบรมให้บริบูรณ์, ทั้งกายทั้งจิตของผู้นั้นก็หวั่นไหว
22. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja จิตของท่านย่อมเดือนร้อน เพราะเข้าใจผิด, ท่านจงเว้นเครื่องหมายที่สวยงามประกอบด้วยความรัก
23. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ฝนย่อมรั่วรดเรือนที่มุงไม่ดีฉันใด, ราคะย่อมรั่วรดจิตที่ไม่ได้อบรมฉันนั้น
24. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja สติกำหนดลมหายใจเข้าออก อันผู้ประเสริฐอบรมบริบูรณ์ดีแล้ว, ทั้งกายทั้งจิตของผู้นั้นก็ไม่หวั่นไหว
25. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ผู้รู้จักควบคุมจิตใจ จะพ้นไปได้จากบ่วงของมาร
26. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja จิตนั้นเห็นได้แสนยาก ละเอียดอ่อนยิ่งนัก มักตกไปหาอารมณ์ที่ใคร่
27. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja จิตของเรามีธรรมชาติดิ้นรน กวัดแกว่ง รักษายาก ห้ามยาก
28. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja พึงเป็นผู้ฉลาดในกระบวนจิตของตน
29. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja เมื่อจิตเศร้าหมองแล้ว ทุคติเป็นอันต้องหวัง
30. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja คนฉลาด ทำจิตของตนให้ซื่อตรง
31. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja จงตามรักษาจิตของตน
32. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja จิตที่ฝึกแล้ว นำสุขมาให้
33. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja โลกอันจิตย่อมนำไป
34. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ก็บาปเกิดจากอารมณ์ใด ๆ พึงห้ามใจจากอารมณ์นั้น ๆ
35. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja เมื่อจิตไม่เศร้าหมองแล้ว สุคติเป็นอันหวังได้
36. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ผู้ประพฤติตามอำนาจของจิต ย่อมลำบาก
37. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja พึงรักษาจิตของตน เหมือนคนประคองบาตรเต็มด้วยน้ำมัน
38. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja จิตที่คุ้มครองแล้ว นำสุขมาให้
39. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja การฝึกจิตเป็นความดี
40. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ธรรมทั้งหลาย มีจิตนำหน้า
|
