พุทธสุภาษิต หมวดกิเลส มีทั้งหมด 64 บทดังนี้
1. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ผู้มีความเพียรไม่พึงนอนมาก พึงเสพธรรมเครื่องตื่น พึงละความเกียจคร้าน มายา ความร่าเริง การเล่น และ เมถุนพร้อมทั้งเครื่องประดับเสีย
2. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja บุคคลพึงละความโกรธ พึงเลิกถือตัว พึงก้าวล่วงสังโยชน์ทั้งปวง, เพราะเครื่องข้องทั้งหลาย ย่อมไม่ติดตาม ผู้ไม่ข้องในนามรูป ไม่มีกังวลนั้น
3. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja บุคคลพึงละความโกรธ พึงเลิกถือตัว พึงก้าวล่วงสังโยชน์ทั้งปวง, เพราะทุกข์ทั้งหลาย ย่อมไม่ติดตาม ผู้ไม่ข้องอยู่ในนามรูป ไม่มีกังวลนั้น
4. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja กามทั้งหลาย ตระการหวานชื่นใจ ย่อมย่ำยีจิตโดยรูปร่างต่าง ๆ กัน บุคคลพึงเห็นโทษในกามคุณแล้วเที่ยวไปผู้เดียวเหมือนนอแรด
5. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ผู้ใดไม่รู้ ย่อมก่ออุปธิ ผู้นั้นเป็นคนเขลา เข้าถึงทุกข์บ่อย ๆ เพราะฉะนั้น ผู้รู้เห็นแดนเกิดแห่งทุกข์ จึงไม่ควรก่ออุปธิ
6. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ผู้ไม่คำนึงถึงสิ่งที่ยังไม่มาถึง ย่อมไม่เศร้าโศกถึงสิ่งที่ล่วงไปแล้ว, ผู้เห็นความสงัดในผัสสะทั้งหลาย ย่อมไม่ถูกชักนำไปในทิฏฐิทั้งหลาย
7. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja สัตว์ทั้งปวง หวาดต่ออาญา ล้วนกลัวต่อความตาย ควรทำตนให้เป็นอุปมาล้าไม่ฆ่าเขาเอง ไม่พึงให้ผู้อื่นฆ่า
8. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja โลกถูกอวิชชาปิดบังแล้ว ไม่ปรากฏ เพราะความตระหนี่ (และความประมาท) เรากล่าวความอยากว่าเป็นเครื่องฉาบทาโลก เป็นทุกข์ภัยใหญ่ของโลกนั้น
9. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ผู้มีปัญญาทราม ย่อมฆ่าตนเองเหมือนฆ่าผู้อื่น เพราะอยากได้โภคทรัพย์
10. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ท่านทั้งหลายจงตัดป่า (กิเลศ) อย่าตัดต้นไม้ ภัยย่อมเกิดจากป่า ภิกษุทั้งหลาย พวกท่านจงตัดป่าและสิ่งที่ตั้งอยู่ในป่าแล้ว เป็นผู้ไม่มีป่า เถิด
11. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja พราหมณ์ .. พระอริยเจ้าย่อมสรรเสริญผู้ฆ่าความโกรธ ซึ่งมีโคนเป็นพิษ ปลายหวาน, เพราะคนตัดความโกรธนั้นได้แล้ว ย่อมไม่เศร้าโศก
12. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja เมื่อผู้อื่นทำความดีให้ ทำประโยชน์ให้ก่อน แต่เราไม่สำนึกบุญคุณ เมื่อมีกิจเกิดขึ้นภายหลัง จะหาผู้ช่วยทำไม่ได้
13. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja คนที่นึกถึงพระนิพพาน พึงครอบงำ ความหลับ ความเกียจคร้าน ความท้อแท้, ไม่พึงอยู่ด้วยความประมาท ไม่พึงตั้งอยู่ในความทะนงตัว
14. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ผู้ใดข้ามพ้นกามในโลก และเครื่องข้องที่ข้ามได้ยากในโลก, ผู้นั้นตัดกระแสตัณหาได้แล้ว ไม่มีเครื่องผูก, ชื่อว่าไม่เศร้าโศก ไม่ยินดี
15. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja กามทั้งหลายไม่เที่ยง ไม่ยั้งยืน มีทุกข์มาก มีพิษมาก ดังก้อนเหล็กที่ร้อนจัด เป็นต้นเค้าแห่งความคับแค้น มีทุกข์เป็นผล
16. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ภิกษุรู้โทษอย่างนี้ว่า ตัณหาเป็นแดนเกิดแห่งทุกข์แล้ว พึงเป็นผู้ปราศจากตัณหา ไม่ถือมั่น และมีสติอยู่ทุกอิริยาบถเถิด
17. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ผู้ใดไม่มีกังวลว่านี้ของเรา นี้ของผู้อื่น ผู้นั้นเมื่อไม่ถือว่าเป็นของเรา จึงไม่เศร้าโศกว่าของเราไม่มี ดังนี้
18. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja เมื่อใด พราหมณ์เป็นผู้ถึงฝั่นในธรรม 2 อย่าง เมื่อนั้นกิเลศเครื่องตรึงทั้งปวงของพราหณ์ผู้รู้นั้น ย่อมถึงความตั้งอยู่ไม่ได้
19. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja บุคคลถูกลูกศรใดแทงแล้วย่อมแล่นไปทั่วทิศ ถอนลูกศรนั้นแล้ว ย่อมไม่แล่นและไม่จม
20. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja คนหลอกลวง เย่อหยิ่ง เพ้อเจ้อ ขี้โอ่ อวดดี และไม่ตั้งมั่น ย่อมไม่งอกงาม ในธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงแล้ว
21. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ผู้โลภย่อมไม่รู้อรรถ ผู้โลภย่อมไม่เห็นธรรม, ความโลภ เข้าครอบงำคนใดเมื่อใด ความมืดมิดย่อมมีเมื่อนั้น
22. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ผู้วางเฉยมีสติทุกเมื่อ ไม่สำคัญตนว่าเสมอเขา ไม่สำคัญตนว่าดีกว่าเขา ไม่สำคัญตนว่าต่ำกว่าเขาในโลก, ผู้นั้นชื่อว่าไม่มีกิเลศเครื่องฟูขึ้น
23. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja กามทั้งหลายเป็นของเผ็ดร้อน เหมือนงูพิษ กามทั้งหลายเป็นที่คนโง่หมกมุ่น เขาต้องแออัดทุกข์ยากอยู่ในนรกตลอดกาล
24. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja โลกมีความเพลิดเพลินเป็นเครื่องผูก มีวิตกเป็นเครื่องเที่ยวไป เพราะละตัณหาเสียได้ จึงชื่อว่าตัดเครื่องผูกได้ทั้งหมด
25. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ผู้หลงย่อมไม่รู้อรรถ ผู้หลงย่อมไม่เห็นธรรม ความหลงครอบงำคนใดเมื่อใด ความมืดมิดย่อมมีเมื่อนั้น
26. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja สัตว์โลกถูกมฤตยูขจัดแล้ว ถูกชราปิดล้อมไว้ ถูกลูกศรคือตัณหาเสียบแล้ว ถูกอิจฉาคุกรุ่นแล้วทุกเมื่อ
27. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja หมู่สัตว์นี้ประกอบด้วยมานะ มีมานะเป็นเครื่องร้อยรัด ถูกมานะมัดไว้ ทำความแข่งดีเพราะทิฏฐิ ย่อมล่วงสงสารไปไม่ได้
28. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ไม่พึงเพลิดเพลินของเก่า ไม่พึงทำความพอใจในของใหม่ เมื่อสิ่งนั้นเสื่อมไป ก็ไม่พึงเศร้าโศก ไม่พึงอาศัยตัณหา
29. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja คนที่เห็นแต่โทษผู้อื่น คอยแต่เพ่งโทษนั้น อาสวะก็เพิ่มพูน เขายังไกลจากความสิ้นอาสวะ
30. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja โลภะ โทสะ โมหะ เกิดจากตัวเอง ย่อมเบียดเบียนผู้มีใจชั่ว ดุจขุยไผ่ฆ่าต้นไผ่ฉะนั้น
31. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ตัณหายังคนให้เกิด จิตของเขาย่อมวิ่งพล่าน สัตว์ยังท่องเที่ยวไป จึงมีทุกข์เป็นภัยใหญ่
32. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja โลกถูกความอยากผูกมัดไว้ จะหลุดได้ เพราะกำจัดความอยาก, เพราะละความอยากเสียได้ จึงชื่อว่าตัดเครื่องผูกทั้งปวงได้
33. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ความอยากย่อมชักลากนรชนไป ความอยากละได้ยากในโลก, สัตว์เป็นอันมาก ถูกความอยากผูกมัดไว้ ดุจนาจนกถูกบ่วงรัดไว้ฉะนั้น
34. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja โลกถูกตัณหาก่อขึ้น ถูกชราล้อมไว้ ถูกมฤตยูปิดไว้ จึงตั้งอยู่ในทุกข์
35. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ภิกษุผู้ถอนภวตัณหาได้แล้ว มีจิตสงบแล้ว สิ้นความเวียนเกิดแล้ว ย่อมไม่มีภพอีก
36. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ตัณหายังคนให้เกิด จิตของเขาย่อมวิ่งพล่านไป สัตว์ยังท่องเที่ยวไป จึงไม่พ้นจากทุกข์
37. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ทุคติในโลกนี้และโลกหน้า ล้วนมีอวิชชาเป็นราก มีอิจฉาและโลภเป็นลำต้น
38. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ผู้ไม่โกรธตอบคนโกรธ ชื่อว่าชนะสงครามที่ชนะได้ยาก
39. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja โลภเข้าแล้ว มองไม่เห็นธรรม เมื่อความโลภเข้าครอบงำคน เวลานั้นมีแต่ความมืดตื้อ
40. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ตัณหายังคนให้เกิด จิตของเขาย่อมวิ่งพล่านไป สัตว์ยังท่องเที่ยวไป จึงยังมีกรรมนำหน้า
41. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ความโลภเป็นอันตรายแห่งธรรมทั้งหลาย
42. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ท่านที่ตัดความอยากเสียได้ ข้าพเจ้าขอกราบไหว้
43. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja คนโลภไม่รู้ทันว่าความโลภนั้น เป็นภัยที่เกิดขึ้นภายในตัวเอง
44. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ความหมดจดจากกิเลสทั้งปวง เป็นทางดับทุกข์ทั้งหลาย
45. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ผู้บริโภคกามเป็นอันมาก ไม่สิ้นทะเยอทะยาน เป็นผู้พร่อง อยู่เทียว ละร่างกายไปแท้ (ตายไปทั้งที่หื่นกระหายกาม)
46. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja คนโกรธจะผลาญสิ่งใด แม้สิ่งนั้นทำยาก ก็เหมือนทำง่าย
47. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ภายหลัง เมื่อความโกรธหายแล้ว เขาย่อมเดือนร้อน เหมือนถูกไฟใหม้
48. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ความอิ่มในกามทั้งหลาย ย่อมไม่มี เพราะฝนคือ กหาปณะ (คือกามไม่มีที่สิ้นสุด)
49. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ความอยาก ย่อมชักพาคนไปต่าง ๆ
50. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ฆ่าความโกรธได้ ย่อมนอนเป็นสุข
51. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja กามทั้งหลายที่ทำให้อิ่มได้ ไม่มีในโลก
52. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja คนมักโกรธย่อมมีผิวพรรณไม่งาม
53. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja คนโกรธฆ่าได้ แม้แต่มารดาของตน
54. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ความกำหนัดเพราะดำริ เป็นกามของคน
55. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ความอิ่มด้วยกามทั้งหลาย ไม่มีในโลก
56. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja โกรธแล้ว ย่อมมองไม่เห็นธรรม
57. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ผู้บริโภคกาม ย่อมปรารถนากามยิ่งขึ้นไป
58. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ทุกข์อื่นยิ่งกว่ากาม ย่อมไม่มี
59. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja แม่น้ำเสมอด้วยตัณหา ไม่มี
60. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ไฟเสมอด้วยราคะ ไม่มี
61. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ความอยาก มีอารมณ์หาที่สุดมิได้เลย
62. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja กรรมทั้งหลายที่เที่ยง ไม่มีในมนุษย์
63. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ความอยาก ละได้ยากในโลก
64. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja คนทั้งหลาย อันถูกอวิชชาหุ้มห่อไว้
|
