พุทธสุภาษิต หมวดชีวิต-ความตาย มีทั้งหมด 121 บทดังนี้
1. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ผู้ที่เศร้าโศกถึงคนตาย ก็เหมือนเด็กร้องให้ เหมือนกับขอพระจันทร์ที่โคจรไปในอากาศ คนตายถูกเผาอยู่ ย่อมไม่รู้ว่าญาติคร่ำครวญถึง เพราะฉะนั้น ข้าพเจ้าจึงไม่เศร้าโศก เขาไปแล้วตามวิถีทางของเขา
2. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja เมื่อเศร้าโศกไป ก็เท่ากับทำร้ายตัวเอง ร่างกายจะผ่ายผอม ผิดพรรณจะซูบซีดหม่นหมอง ส่วนผู้ที่ตายไปแล้ว ก็จะเอาความโศกเศร้านั้นของเรา ไปช่วยอะไรตัวเขาไม่ได้ ความร่ำไรรำพัน ย่อมไร้ประโยชน์
3. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja กาลย่อมล่วงไป ราตรีย่อมผ่านไป ชั้นแห่งวัยล่อมละลำดับไป ผู้เล็งเห็นภัยในมรณะนั้น พึงทำบุญอันนำสุขมาให้
4. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja จะอยู่ในอากาศ อยู่กลางมหาสมุทร เข้าไปสู่หลืบเขา ก็ไม่พ้นจากมฤตยูได้ ประเทศคือดินแดนที่มฤตยูจะไม่รุกรานผู้อยู่ ไม่มี
5. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja วันคืนล่วงไปเท่าไรชีวิตก็พร่องลงไปเท่านั้น เวลาแห่งความตายรุกไล่เข้าไปทุกอิริยาบท ฉะนั้นจึงไม่ควรประมาทเวลา
6. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja เมื่อวัยเสื่อมสิ้นไปอย่างนี้ ความพลัดพรากจากกัน ก็ต้องมีโดยไม่ต้องสงสัย หมู่สัตว์ที่ยังเหลืออยู่ ควรเมตตา เอื้อเอ็นดูกัน ไม่ควรจะมัวเศร้าโศกถึงผู้ที่ตายไปแล้
7. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ดูซิ.. ถึงคนอื่น ๆ ที่กำลังเตรียมตัว เดินทางไปตามยถากรรม ที่นี่สัตว์ทั้งหลายเผชิญกับอำนาจ ของพญามัจจุราชเข้าแล้ว กำลังดิ้นรนกันอยู่ทั้งนั้น
8. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja เพราะฉะนั้น สาธุชน สดับคำสอน ของท่านผู้ไกลกิเลสแล้ว พึงกำจัดความร่ำไรรำพันเสีย เห็นคนล่วงลับจากไป ก็ทำใจให้ได้ว่า ผู้ที่ล่วงลับไปแล้ว เราจะขอให้เป็นอยู่อีกย่อมไม่ได้
9. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ห้วงน้ำที่เต็มฝั่ง พึงพัดต้นไม้ซึ่งเกิดที่ตลิ่งไปฉันใด, สัตว์มีชีวิตทั้งปวง ย่อมถูกความแก่และความตายพัดไปฉันนั้น
10. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ถ้าจะเศร้าโศกถึงคนที่ตายไปแล้ว ก็ควรจะเศร้าโศกถึงตนเองด้วย ที่ตกอยู่ในอำนาจของความตายตลอดเวลา
11. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja อายุของคนน้อยนัก คนดีไม่ควรลืมอายุ ควรระลึกถึงอายุดุจคนถูกไฟไหม้ศรีษะ เพราะการที่ความตายจะไม่มาถึงนั้น ไม่มีเลย
12. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ผลไม้สุกแล้ว ก็หวั่นแต่ละต้องร่วงหล่นไปตลอดเวลา ฉันใด สัตว์ทั้งหลายเกิดมาแล้ว ก็หวั่นแต่จะตายอยู่ตลอดเวลา ฉันนั้น
13. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ทั้งเด็ก ทั้งผู้ใหญ่ ทั้งคนพาล ทั้งบัณฑิต ทั้งคนมี ทั้งคนจน ล้วนเดินหน้าไปหาความตายทั้งหมด
14. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja แม่น้ำเต็มฝั่ง ไม่ไหลทวนขึ้นที่สูง ฉันใด อายุของมนุษย์ทั้งหลาย ย่อมไม่เวียนกลับมาสู่วัยเด็กอีก ฉันนั้น
15. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ถ้าบุคคลจะเศร้าโศกถึงสิ่งที่ไม่มีอยู่แก่ตน (เช่นผู้ที่ตายไปแล้ว เป็นต้น) ไซร้ ก็ควรจะเศร้าโศกถึงตนเอง ซึ่งตกอยู่ในอำนาจของพญามัจจุราชตลอดเวลา
16. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ตอนเช้ายังเห็นกันอยู่มากคน พอตกเห็นบางคนก็ไม่เห็น เมื่อเย็น ยังเห็นกันอยู่มากคน ตกถึงเช้า บางคนก็ไม่เห็น
17. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja คนที่สละความเศร้าโศกไม่ได้ มัวทอดถอนถึงคนที่จากไปแล้ว ตกอยู่ในอำนาจของความโศก ย่อมประสบความทุกข์หนักยิ่งขึ้น
18. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja จะตายก็ไปคนเดียว จะเกิดก็มาคนเดียว ความสัมพันธ์ของสัตว์ทั้งหลาย ก็เพียงแค่ได้มาพบปะเกี่ยวข้องกันเท่านั้นเอง
19. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja คนที่รักใคร่ ตายจากไปแล้ว ย่อมไม่ได้พบเห็นอีกเหมือนคนตื่นขึ้นไม่ได้เห็นสิ่งที่ได้พบในฝัน
20. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja การร้องให้หรือโศกเศร้า จะช่วยให้จิตใจสงบ สบาย ก็หาไม่ ทุกข์ยิ่งเกิดเพิ่มพูนทับทวี ทั้งร่ายกายก็พลอยทรุดโทรม
21. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ข้าพเจ้าไม่มีความชั่ว ซึ่งทไว้ ณ ที่ไหน ๆ เลย ฉะนั้นข้าพเจ้าจึงไม่หวั่นเกรงความตายที่จะมาถึง
22. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja เมื่อถูกพญามัจจุราชครอบงำ ไม่ว่าบุตร ไม่ว่าบิดา ไม่ว่าญาติพวกพ้อง มีไว้ก็ช่วยต้านทานไม่ได้ จะหาที่ปกป้องในหมู่ญาติ เป็นอันไม่มี
23. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja การร้องให้ ความโศกเศร้า หรื การคร่ำครวญร่ำไรใด ๆ ย่อมไม่เกิดประโยชน์แก่ผู้ล่วงลับไปแล้ว ผู้ที่ตายแล้วก็คงอยู่อย่างเดิมนั้นเอง
24. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ผู้เลี้ยงโคย่อมต้อนฝูงโคไปสู่ที่หากินด้วยพลอง ฉันใด, ความแก่และความตาย ย่อมต้อนอายุของสัตว์มีชีวิตไปเช่นกัน ฉันนั้น
25. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ภาชนะดินที่ช่างหม้อทำแล้ว ล้วนมีความแตกเป็นที่สุด ฉันใด, ชีวิตของสัตว์ทั้งหลาย ก็ฉันนั้น
26. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ภัยของสัตว์ผู้เกิดมาแล้ว ย่อมมี เพราะต้องตายแน่นอน เหมือนภัยของผลไม่สุก ย่อมมี เพราะต้องหล่นในเวลาเช้าฉะนั้น
27. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ความตายย่อมครอบงำคนเก็บดอกไม้ (กามคุณ) ที่มีใจข้องในอารมณ์ต่าง ๆ ไม่อิ่มในกาม ไว้ในอำนาจ
28. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ทั้งเด็ก ทั้งผู้ใหญ่ ทั้งเขลา ทั้งฉลาด ล้วนไปสู่อำนาจแห่งความตาย ล้วนมีความตายเป็นเบื้องหน้า
29. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja อายุของมนุษย์มีน้อย คนดีพึงดูถูกอายุนั้นเสีย พึงประพฤติดุจคนมีศรีษะถูกไฟใหม้ มฤตยู (ความตาย) จะไม่มาถึง ย่อมไม่มี
30. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ชนเหล่าใดกำหนดรู้รูปธาตุ ไม่ตั้งอยู่ในอรูปธาตุ ย่อมหลุดพ้นไปได้ในในโรธธาตุ, ชนเหล่านั้น ชื่อว่าเป็นผู้ละมัจจุได้
31. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja วันคืนย่อมล่วงไป ชีวิตย่อมหมดเข้าไป อายุของสัตว์ ย่อมสิ่นไป เหมือนน้ำแห่งแม่น้ำน้อย ๆ ฉะนั้น
32. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ชีวิตนี้น้อยนัก ไม่ถึงร้อยปีก็ตายกันแล้ว ถ้าจะอยู่เกินไป ก็ต้องตายเพราะความแก่
33. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ชีวิตนี้เป็นสิ่งคับข้อง เป็นสิ่งเล็กน้อย ประกอบด้วยทุกข์ ใครเล่ายังจะอาศัยชีวิตนี้ ไปสร้างเวรกับผู้อื่น
34. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja น้ำเต็มฝั่ง ไม่ไหลทวนขึ้นที่สูง ฉันใด อายุของคน ก็ย่อมไม่เวียนไปสู่วัยเด็กอีก ฉันนั้น
35. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja อายุของคนนี้น้อยนัก จะต้องจากโลกนี้ไป จึงควรทำกุศล และประพฤติพรหมจรรย์
36. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja กาลเวลาล่วงไป วันคืนผ่านพ้นไป วัยก็หมดไปที่ละตอน ๆ ตามลำดับ
37. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja เมื่อภิกษุมีใจอันอบรมแล้วด้วยมรณะสัญญาอยู่โดยมาก จิตย่อมหวนกลับ งอกลับ ถอยกลับจากการรักชีวิต
38. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ร่างกายนี้ ไม่นานนัก เมื่อวิญญาณจากไปแล้ว หมู่ญาติก็เกลียดกลัว เอาไปทิ้งในป่าช้าเหมือนท่อนไม้
39. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja เพราะฉะนั้น ในชีวิตที่เหลืออยู่นี้ ทุกคนควรกระทำกิจหน้าที่ และไม่พึงประมาท
40. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja สิ่งมีชีวิตทั้งปวง ย่อมกลัวโทษและกลัวความตาย จงทำตนเป็นอุปมา แล้วไม่พึงฆ่าหรือใช้ให้ผู้อื่นฆ่า
41. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja อายุสังขาร ใช่จะประมาทไปตามสัตว์ผู้ยืน นั่ง นอน หรือ เดินอยู่ก็หาไม่
42. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja รูปกายของสัตว์ย่อมร่วงโรยไป แต่ชื่อและโครตไม่เสื่อมสลาย
43. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ทั้งคนมี ทั้งคนจน ล้วนมีความตายเป็นเบื้องหน้า
44. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ชีวิตของสัตว์เหมือนภาชนะดิน ซึ่งล้วนมีความสลายเป็นที่สุด
45. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja วันคืนล่วงไป ชีวิตของคนก็พร่องลงไป จากประโยชน์ที่จะทำ
46. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja เมื่อมาเกิด ก็ไม่มีใครอ้อนวอนมาเกิด เมื่อตายจากโลกนี้ ก็ไม่มีใครอนุญาตให้ไป
47. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja คนใดร้องให้บ่นเพ้อถึงคนที่ตายไปแล้ว แม้คนที่ร้อนนั้นก็ต้องตายเหมือนกัน
48. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja กาลเวลาย่อมกลืนกินสรรพสัตว์ทั้งหลาย พร้อมกันไปกับตัวมันเอง
49. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ชีวิตของเราเป็นของน้อย ชราและพยาธิก็คอยย่ำยี
50. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja แม้ชีวิตอยู่ร้อยปี ก็ไม่พ้นความตายไปได้ มวลมนุษย์ล้วนมีความตายรออยู่ข้างหน้า
51. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja คนจะมีชีวิตอยู่ได้ก็เพียงร้อยปี หรือจะเกินก็เพียงเล็กน้อย
52. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja อายุย่อมหมดไปทุกขณะที่หลับตาและลืมตา
53. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja วันคืนผ่านพ้นไป ชีวิตย่อมจะเหลือน้อยลง
54. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ผู้ที่เกิดมาแล้วจะไม่ตายไม่มี
55. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ผู้ที่ตั้งอยู่ในธรรม ใครเล่าจะกลัวความตาย
56. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja มฤตยู พยาธิ ชรา ทั้งสามนี้ดุจไฟลามลุกไหม้
57. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja วันคืน ไม่ผ่านไปเปล่า
58. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja สักวันหนึ่ง ก็จะพรากจากกันไป
59. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ทรัพย์สมบัติ ก็ซื้อความแก่ไม่ได้
60. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja รวยก็ตาย จนก็ตาย
61. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ถึงคราวตาย บิดา ญาติพี่น้องก็ช่วยไม่ได้
62. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ถึงคราวตาย บุตรทั้งหลายก็ช่วยไม่ได้
63. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ตายเพื่อความถูกต้องประเสริฐกว่า
64. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja เมื่อตาย ทรัพย์สักนิดเดียวจะติดตัวไปก็ไม่มี
65. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja วัยย่อมเสื่อมลงเรื่อยไป ทุกหลักตา ทุกลืมตา
66. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ตั้งอยู่ในธรรมแล้ว ไม่ต้องกลัวปรโลก
67. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja สัตว์ทั้งปวง จัดทอดทิ้งร่างไว้ในโลก
68. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja เงิน ก็ซื้ออายุให้ยืนยาวไม่ได้
69. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja มีชีวิตอยู่อย่างไม่ถูกต้อง หาประเสริฐไม่
70. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja สายเห็นกันอยู่ รุ่งเช้าอีกวันก็ตาย
71. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja สัตว์ทั้งปวงย่อมถูกชราและมรณะพัดพาไป
72. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja วันคืนเคลื่อนคล้อย อายุก็เหลือน้อยเข้าทุกที
73. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ความตายย่อมมีแก่ผู้เกิด
74. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja อายุของคนย่อมหมดสิ้นไป
75. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja การตายโดยชอบธรรม ดีกว่าการมีชีวิตอยู่โดยไม่ชอบธรรม
76. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja วัยสิ้นไปตามคืนและวัน
77. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja คนทุกคนต้องตาย
78. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja กี่วันผ่านไป ชีวิตก็ยิ่งใกล้ความตาย
79. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ความผัดเพี้ยนกับมฤตยูอันมีกองทัพใหญ่นั้น ไม่ได้เลย
80. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja เมื่อสัตว์ถูกชรานำเข้าไปแล้ว ไม่มีผู้ป้องกัน
81. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja สัตว์โลกถูกมฤตยูห้ำหั่น ถูกชราปิดล้อม
82. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ทั้งหนุ่มและแก่ ล้วนร่างกายแตกดับไปทุกคน
83. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ทุกคนควรทำหน้าที่ของตนและไม่ควรประมาท
84. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja สถานที่ที่ได้ชื่อว่าไม่มีคนตาย ไม่มีในโลก
85. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ไม่มีใครผัดเพี้ยนกับความตาย ซึ่งมีอำนาจมากได้
86. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ทุกชีวิตจะต้องทอดทิ้งร่ายกายไว้ในโลก
87. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ทุกชีวิตที่เกิดมาแล้วจะต้องแตกสลายในที่สุด
88. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja เมื่อคนตายแล้วสมบัติสักนิดก็ไม่ติดไป
89. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja เมื่อความตายมาถึงตัว ก็ไม่มีใครป้องกันได้
90. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja โลกถูกความตายครอบเอาไว้
91. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ปราชญ์ทั้งหลาย บอกแล้วว่าชีวิตนี้น้อยนัก
92. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ที่ตายแล้วก็แล้วไป ไม่ควรเศร้าโศกถึง
93. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja เห็นอยู่เมื่อเช้า สายก็ตาย
94. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ปราชญ์กล่าวว่าชีวิตนี้น้อยนัก
95. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja คนที่ร้องให้ถึงคนตาย เขาก็จะต้องตายด้วย
96. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja เมื่อคนจะตาย ยังแถมประกอบด้วยทุกข์อีก
97. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja เมื่อสัตว์จะตาย ไม่มีผู้ป้องกัน
98. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja เมื่อยังมีชีวิตอยู่ ควรเกื้อกูลกัน
99. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ชีวิตสิ้นสุดลงที่ความตาย
100. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ชีวิตนี้คับแค้น และสั้นนิดเดียว
101. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja จะเกิด ก็เกิดมาคนเดียว
102. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja เจ็บ ก็เป็นทุกข์
103. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja สัตว์โลก ถูกชราปิดล้อม
104. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja จะวิ่งหนีก็ไม่ทัน (ความตายไม่มีใครหนีได้)
105. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja สัตว์โลกถูกมฤตยูห้ำหั่น
106. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja แก่ ก็เป็นทุกข์
107. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ตาย ก็เป็นทุกข์
108. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja กาลเวลาล่วงไป ราตรีก็ผ่านไป
109. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja จะตาย ก็ตายไปคนเดียว
110. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja เกิด ก็เป็นทุกข์
111. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja เมื่อมีชีวิต วัยแห่งชีวิตก็ร่นเข้ามา
112. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja วันและคืนย่อมผ่านไป
113. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ชีวิตนี้น้อยนัก ชีวิตนี้สั้นนัก
114. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja คนถึงคราวตาย หมู่ญาติก็ช่วยไม่ได้
115. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja สรรพสัตว์ทั้งหลายล้วนก้าวเดินไปสู่ความตาย
116. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja คนโง่ก็ตาย คนฉลาดก็ตาย
117. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ถ้าอยู่เลยร้อยปี ก็ต้องตายเพราะความแก่เป็นแน่แท้
118. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ชีวิต ไม่ถึงร้อยปีก็จะตาย
119. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja หนุ่มก็ตาย แก่ก็ตาย
120. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja วัย หมดไปตามลำดับแห่งวัย
121. fjrigjwwe9r0dhama_zone_supasit_bygroup:budvaja ชีวิตนี้วิปริตผันแปร ไม่แน่นอน
|
